Are The Clınıcal Evaluatıon Scales And Laboratory Tests Adequate In Determınıng Dehydratatıon Degree In Acute Dıarrhea?

¹İstanbul Sultanbeyli Public Hospital, İstanbul, TURKEY
²University of Health Sciences, Ankara Training and Research Hospital, Pediatric Emergency, Ankara Turkey
³University of Health Sciences, Ankara Training and Research Hospital, Pediatric Nephrology, Ankara Turkey

INTRODUCTION: The aim is to evaluate the importance of the "World Health Organization Dehydration Scale (WHODO)", "Clinical Dehydration Scale" (CAS) and "Gorelick Scale" in determining the true degree of dehydration in children diagnosed with acute diarrhea, together with laboratory tests.
METHODS: This study was conducted on children aged 3 months to 5 years who were diagnosed with acute diarrhea.
The clinical signs, symptoms and weight of the patients were recorded. The weight recorded within 48-72 hours after discharge was accepted as the actual weight of the patient. The gold standard in determining the degree of dehydration was considered to be the ratio of the patient's weight at presentation to the weight after treatment.
At the time of admission, the dehydration degrees of the patients were evaluated using WHODS, CAS and GS. Urea, creatinine, glucose, sodium, potassium, blood gases, and complete urinalysis results were recorded from the patients.

RESULTS: One hundred eight children with acute diarrhea were included in the study. In determining patients with dehydration degree ≥ 10%, the likelihood ratio of WHODS's positive test result was 11.0, while GS's was 14.7; These scales were found to be successful in detecting 10% dehydration.
A significant correlation was found between actual dehydration degrees and pH and HCO3, creatinine and urine density (p = 0.013; 0.001; 0.010; 0.009, respectively).

DISCUSSION AND CONCLUSION: It was found that the most accurate indicator of the degree of dehydration was still the percent loss of body weight during illness. It was determined that WHODS and GS were successful in detecting ≥10% dehydration, GS was successful in determining mild dehydration, and situations where the child's weight was not known could be used.
We think that pH and HCO3, creatinine and urine density will be useful in determining the degree of dehydration in cases where the child's weight is not known.

Keywords:

Akut İshalde Dehidratasyon Derecesinin Belirlenmesinde Klinik Değerlendirme Ölçekleri Ve Laboratuvar Tetkikleri Yeterli Mi?”

¹İstanbul Sultanbeyli Devlet Hastanesi, İstanbul
²Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Acil, Ankara
³Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Nefroloji, Ankara

GİRİŞ ve AMAÇ: Amaç, akut ishal tanısı alan, çocuklarda, ‘Dünya Sağlık Örgütü Dehidratasyon Ölçeği (DSÖDÖ)’, ‘Klinik Dehidratasyon Ölçeği’ (KDÖ) ve ‘Gorelick Ölçeği’nin (GÖ) laboratuvar testleri ile birlikte gerçek dehidratasyon derecesini saptamadaki önemlerini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışma, Çocuk Acil polikliniğinde akut ishal tanısı alan 3 ay-5 yaş arası çocuklarda yapıldı.
Hastaların, başvuru kilo, klinik bulgu ve semptomları kaydedildi. Taburculuk sonrası 48-72. saatte kaydedilen tartı hastanın gerçek kilosu olarak kabul edildi. Dehidratasyonun derecesini belirlemede altın standart, hastanın başvurusundaki tartısının, tedavi sonrasındaki tartısına oranı olarak kabul edildi.
Başvuru sırasında, hastaların dehidratasyon dereceleri, DSÖDÖ, KDÖ ve GÖ kullanılarak değerlendirildi. Hastalardan üre, kreatinin, glukoz, sodyum, potasyum, kan gazları, tam idrar tetkiki sonuçları kayıt edildi.

BULGULAR: Çalışmaya 108 akut ishalli çocuk kabul edildi. Dehidratasyon derecesi ≥%10 olan hastaları belirlemede DSÖDÖ’nin pozitif test sonucu olabilirlik oranı 11,0, GÖ’nin ise 14,7 idi; bu ölçeklerin ≥%10 dehidratasyonu saptamada başarılı oldukları tespit edildi.
Gerçek dehidratasyon dereceleri ile pH ve HCO3, kreatinin ve idrar dansitesi arasında anlamlı ilişki olduğu tespit edildi (sırası ile, p=0,013; 0,001; 0,010; 0,009).

TARTIŞMA ve SONUÇ: Halen dehidratasyonun derecesinin en doğru göstergesinin, hastalık sırasında vücut ağırlığının yüzde olarak kaybı olduğu saptandı. DSÖDÖ ve GÖ’nin ≥%10 dehidratasyonu saptamada başarılı oldukları, hafif dehidratasyonu belirlemede GÖ’nin başarılı olduğu ve çocuğun kilosunun bilinmediği durumlarda bu ölçeklerin kullanılabileceği saptandı. Ayrıca pH ve HCO3, serum kreatinin ve idrar dansitesinin de dehidratasyon derecesini saptamada yararlı olduğu görüldü.

Anahtar Kelimeler:

Yaşar yusuf Can, Medine Ayşin Taşar, Arife Uslu Gökceoğlu. Are The Clınıcal Evaluatıon Scales And Laboratory Tests Adequate In Determınıng Dehydratatıon Degree In Acute Dıarrhea?. . 0; 0: 0-0

Corresponding Author: Medine Ayşin Taşar, Türkiye