Ammonium Bifluoride Poisoning: Our 8 years Experiences
Serkan Özsoylu, Başak Akyıldız, Adem DursunErciyes University Medical Faculty, Department Of Pediatrics, Division Of Pediatric Intensive Care Unit, Kayseri, TurkeyINTRODUCTION: The aim of the study is to discuss clinical effects, treatment options and outcomes of pediatric ammonium bifluoride poisoning.
METHODS: This study was designed as retrospective case series study. We took the medical records of children who were hospitalized for ammonium bifluoride poisoning between January 2009 and October 2017.
RESULTS: The median calcium level at the arrival to the hospital was 9,26 mg/dl. (min-max: 4,6-10,9) The median calcium level after 2 hours of the arrival was 6,44 mg/dl. (min-max: 2-9,2) As it is seen in our table, case 7 arrives to the hospital in 3 hours and his calcium level at the arrival to the hospital was 4,8 mg/dl. It means arrival time to the hospital after ammonium bifluoride ingestion is one of the most important prognostic factor for survival.In our practice we begin 25-75 mg/kg calcium gluconate infusion for hypocalcemia. In our two cases (case 7 and case 8) inappropriate dose of calcium gluconate infusion was given to the patient (5 mg/kg and 20 mg/kg respectively) and both of them died.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although it is a rare condition, this study has the largest number of patients. We recognise that the patients who took oral calcium lactate therapy additionally to intravenous calcium therapy, survived although the life-threatening ventricular dysrhtymias. We think it is associated with improved survival in ammonium bifluoride toxicity. Future studies are needed about oral calcium lactate therapy and its effects on the survival.
Amonyum Florür Zehirlenmesi: 8 Yıllık Deneyimlerimiz
Serkan Özsoylu, Başak Akyıldız, Adem DursunErci̇yes Üni̇versi̇tesi̇ Çocuk Yoğun Bakım Üni̇tesi̇GİRİŞ ve AMAÇ: Amonyum florür zehirlenmesinin klinik etkilerini, tedavi seçeneklerini ve prognozunu tartışmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2009 Ocak-2017 Ekim ayları arasında amonyum florür zehirlenmesi nedeniyle hastanemize kabul edilen hastaların medikal kayıtlarını retrospektif olarak inceledik. Demografik veriler (yaş, cinsiyet, hastaneye gelene kadar geçen süre), klinik takip, tedavi yöntemleri ve tedaviye cevapları her hasta için değerlendirildi.
BULGULAR: Hastaneye varış anındaki median kalsiyum değeri 9,26 mg/dl (min-max: 4,6-10,9) olup Çocuk Yoğun Bakım ünitesinde bakılan kalsiyum değerlerinin medianı 6,44 mg/dl (min-max: 2-9,2) idi. Hastalardan ikisi (%25) kalsiyum glukonat infüzyonunu uygun tedavi dozunda almamaktaydı. Bu iki hasta da farklı yoğun bakımlarda yatmaktaydı. (Anestezi yoğun bakım ve çocuk cerrahi yoğun bakım) Ventriküler disritmileri bulunan ve konfüze halde olan 4 hastaya oral kalsiyum laktat (500 mg/ kg/ 24h) verildi. Amonyum florürün letal toksik etkileri gözükmesine rağmen, oral kalsiyum laktat tedavisinden sonra bu 4 hastadan 3’ü yaşadı. Amonyum florür zehirlenmesi nedeniyle hastanemize kabul edilen 8 hastadan 3’ü (%37,5) öldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Her ne kadar nadir olarak gözükse de bu çalışma literatürdeki en geniş vaka sayısına sahip çalışmadır. Çalışmada intravenöz kalsiyum glukonat infüzyonuna ek olarak yüksek doz oral kalsiyum laktat verdiğimiz hastalarda hayatı tehdit eden ventriküler disritmiler gelişmesine rağmen, bu hastaların %75’i hayatta kaldı. Biz bu durumun amonyum florür zehirlenmelerinde artmış yaşamda kalım ile ilişkili olduğunu düşünmekteyiz. Yüksek doz oral kasiyum laktat tedavisiyle ilgili daha ileri araştırmalar gerekmektedir.
Corresponding Author: Serkan Özsoylu, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |