Abstract | Full Text PDF

Giriş: Boyun travması ölümcül sonuçlar oluşturabilmesi nedeniyle bunların acil servisteki ilk müdahaleleri çok önemlidir. tüm travma hastalarında olduğu gibi Bu hastalarda uygun boyunluk kullanılması gerekmektedir. Biz hastalarımıza uygun boyunluk ebatlarını belirlemek için bu çalışmayı dizayn ettik.
Metod: Çalışmamız Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servis’inde gözle görünür deformitesi olmayan dörtyüzyetmişiki (ikiyüzyetmişaltı erkek, yüzdoksanaltı kadın) gönüllü erişkinin nötral pozisyonda mentum-gonion, gonion-tragus, mentum-tragus, mentum-insicura jugularis, boyun çevresi mesafelerinin mezura yardımıyla ölçülmesi yoluyla yapıldı. Bu ölçümler halihazırda kullanmakta olduğumuz boyunluğun aynı anatomik noktalara temas noktalarının ölçümleriyle karşılaştırıldı..
Sonuç: Çalışmamızda mentum-gonion mesafesi çalışma grubunda ortalamada 9.2 cm, kullandığımız boyunlukta 9 cm. Tragus-gonion mesafesi 3.1cm, boyunlukta 6 cm olarak bulundu. Mentum-tragus mesafesi oratalam 12.5 cm bulunurken boyunlukta bu ölçüm 15 cm. idi. Servical 7-oksiput mesafesi boyunlukta 16 cm iken gönüllülerde 10.8 cm bulundu. Mentum-insisura jugularis mesafesi gönüllülerde 11.5 cm, boyunlukta 15cm olarak tespit edildi. Gonion-midklavikula mesafesi grupta 13.03 cm, boyunlukta 13.00 cm idi. Boyun çevresi çalışma grubunda 37cm bulunurken bu ölçüm boyunlukta 57 cm idi.
Tartışma ve Sonuç: Boyunluk ebatları kişiler arasında farklılıklar gösterebilmektedir ve bu durumun boyunluk üretim aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiğini düşünmekteyiz..

Background: Neck traumas’ initial care in emergency services is very important because of it’s dreadfull results. Appropriate neck collar usage in these patients is necessary as in all trauma patients. We designed this study to determine the appropriate collar dimensions for our patients.
Methods: Our study was performed in Suleyman Demirel University Hospital by including four hundred and seventy-two (two hundred and seventy-six male, one hundred and ninety-six female) adult volunteers who didn’t have a visible neck deformity. In neutral position, menthum-gonion, gonion-tragus, mentum-tragus, menthum-insicura jugularis, neck circumference distances were measured by a tape measure. These measurements were compared with the values acquired from the same anatomical contact points of currently used cervical collar.
Results: In our study menthum-gonion distance was 9.2 cm mean in our measurements of volunteers, 9 cm in collar we currently use. Tragus-gonion distance was 3.1cm mean and in the current collar 6 cm. Menthum-tragus distance was 12.5 cm mean, in currently used collar it was 15 cm. Cervical 7-occiput distance was 16 cm in current collar, and 10.8 cm mean in our measurement. Menthum-insicura jugularis distance was measured 11.5 cm, 15cm in the current collar. Gonion-midclavicula distance was 13.03 cm, 13.00 cm in current collar. Neck circumference was 37cm, 57 cm in current collar.
Conclusion: Collar dimensions may vary among people and these data should be considered while the production stage.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: İki yaş altı çocukların Minör kafa travmaları (MKT)’ında kranial bilgisayarlı tomografi (BT)’nin gerekliliği açısından değerlendirilmesi oldukça zordur. Bu çalışmanın amacı 2 yaş altı MKT’lı çocukların değerlendirilmesinde gereksiz kranial BT çekimine ve bundan doğacak maddi kayıplara dikkat çekmektir.
Gereç ve Yöntemler: Acil Servise (AS) Aralık 2008-Ekim 2009 tarihlerinde başvuran MKT’lı 100 olgunun kayıtları geriye dönük olarak incelenmiştir. 0-24 ay arası, GKS=15 olan, ≤1m’den düşme sonucu acile gelen, nörolojik bakısı normal olan olgular çalışmaya dahil edilmiştir.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 100 olgunun %51’i kız ve %49’u erkek iken, ortalama yaş 13.66 ay idi. Başvuru semptomlarına göre dağılımlarında %67 ile ağlama/huzursuzluk ilk sırada iken, %19 ile kusma ikinci sırada yer alıyordu. Bulgulara baktığımızda ise, %39 ile abrazyon ilk sırada yer alıyordu. Olguların %70’ine kranial BT çekilmezken, %30’una kranial BT çekilmişti. Kranial BT çekilen 30 olgunun 25 (%83.3)’ inde patoloji saptanmazken, sadece 5 (%16.7) olguda patoloji vardı. Kranial BT’ sinde patoloji saptanan olgulara baktığımızda; 5 olgunun 4 (%80)’ ünde lineer fraktür saptanırken, 1 (%20)’ inde lineer fraktür ve subaraknoid kanama saptandı. Olguların hiçbirinde operasyon gereksinimi olmadı. Son olarak çalışmaya dahil edilen 100 olgunun AS’ e başvurularından 48 saat sonra telefon ile aranmış ve olguların %47’sine ulaşılırken, %53’üne ulaşılamamıştır. Ulaşılan olguların hiçbirinde şikayet olmadığı saptanmış ve olguların hiçbiri rekürren semptomlarla AS’ e geri dönmemiştir.
Sonuç: MKT’lı infantların çoğunda gereksiz yere kranial BT görüntülemeye gidilmektedir.

Objective: It is quite difficult to evaluate the necessity of cranial computerized tomography (CT) in children with minor head trauma (MHT) under two years old. We aimed to draw attention to the unnecessary cranial CT performance and the cost caused by these unnecessary CT’s.
Materials and Methods: The medical registry of 100 patients who applied to our emergency department (ED) between December 2008 and October 2009 were investigated retrospectively. The inclusion criteria were patients ≤2 years old, with GKS=15, who had fallen from a height of ≤1m and having normal neurological examination.
Results: 51% were girls and 49% were boys, total of 100 cases, with a mean age of 13.66 months. Crying/uneasiness was the most frequent symptom at admission (67%), vomiting was the second symptom with frequency of 19%. Abrasion was the most frequent finding (39%). Cranial CT was performed on 70% of patients. There were no pathological findings in 25 (83.3%) patients who were evaluated with CT, there were pathological findings in only 5 (16.7%) patients. Linear fractures were found in 4 (80%) and linear fracture and subarachnoid hemorrhage was found in 1 (20%). There was no necessity for operation in any of these patients evaluated with cranial CT. Finally, these patients were called by telephone in 48 hours after they had applied to the ED, of whom only 47% could be reached. None of these patients had complaints and did not apply to the ED with recurrent symptoms.
Conclusion: Cranial CT is unnecessary in most infants with MHT.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Gazi Üniversitesi Hastanesi Erişkin Acil Servisinde yaşanan kalabalık nedenlerinin ortaya konması ve “National Emergency Departments Overcrowding System” (NEDOCS) skalasının uluslar arası ve değişik büyüklüklerde acil servislerde kullanım geçerliliğinin değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntemler: 31 Mart ve 7 Nisan 2008 arasında Ankara’ da bir fakülte hastanesi erişkin acil servisinde prospektif olarak toplanan veri incelendi. Çalışma süreci içerisinde acil servise başvuran 18 yaş ve üstü 918 hasta çalışmaya dâhil edildi. Acil serviste kalabalığa neden olan faktörler ve NEDOCS skalası ile acil servis çalışanlarının kalabalık algısı arasındaki ilişki tespit edildi.
Bulgular: Kalabalığa neden olan en önemli faktörün, yatış verilen hastaların hastane yataklarına transfer edilememesi olduğu görüldü. Acil servis çalışanlarının kalabalık algıları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. NEDOCS skorunun bağımsız değişken, acil servis çalışanlarının kalabalık algısıyla ilgili verdikleri skorların bağımlı değişken olduğu regresyon modelinde belirtme katsayısı oldukça düşüktü (R2=0.064). Acil servis kalabalığı için eşik değeri 199 kabul edilirse, NEDOCS skalasının duyarlılığı %92 olmakta ancak seçicilik oldukça düşük çıkmaktadır (%32). ROC eğrisi altında kalan alan 0.617 olup; anlamlı bulunmadı.
Sonuç: Gazi Üniversitesi Hastanesi Erişkin Acil Servisi çalışanlarının kalabalık algısını açıklamak için NEDOCS bileşenlerine ek olarak başka değişkenlere ihtiyaç olduğu anlaşılmaktadır.

Objective: To determine the causes of overcrowding in the Adult Emergency Department (ED) of Gazi University Hospital and assess the validation of the “National Emergency Departments Overcrowding System” (NEDOCS) scale among international EDs and EDs of various sizes.
Materials and Methods: Administrative data collected prospectively in the adult ED of a university-affiliated hospital in Ankara between March 31st and April 7th, 2008. A total of 918 patients who were 18 years and older and who had presented to the ED were included in the study. The factors causing overcrowding in the ED and the correlation between the NEDOCS scale and ED staff’s perception for overcrowding were determined.
Results: The most important cause of overcrowding was determined to be the inability to transfer patients to inpatient beds in a timely manner. No significant difference was found for the perception of overcrowding among the ED staff. The coefficient of determination was quite low for the regression model, in which the NEDOCS scale was the independent variable and scores of the ED staff regarding the perception of overcrowding were dependent variables (R2=0.064). When the threshold value for the ED overcrowding was determined as 199, the sensitivity of the NEDOCS scale was measured at 92%; however, specificity was found to be quite low (32%). The area under the ROC curve was 0.617 and it was not statistically significant.
Conclusion: In order to explain the perception of overcrowding for the Adult ED staff at Gazi University Hospital, more variables were needed in addition to the NEDOCS components.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Bu çalışma acil servise başvuran kronik hastalıkları için ilaç kullanan hastaların ilaçlarını hatırlayıp hatırlamadıklarını ve hatırlama üzerine çoklu ilaç kullanımının ve yaşın herhangi bir etkisi olup olmadığını araştırmak amacıyla düzenlenmiştir.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma bir üniversite hastanesinde yapılmıştır. Çalışmaya kronik hastalığı olan toplam 150 hasta dahil edilmiştir. İlaçların hatırlanması ve yaş grupları arasındaki ilişki X2 testi kullanılarak hesaplanmıştır.
Bulgular: Hastalara hangi endikasyon için ilaç kullanıyorsunuz diye sorulduğunda yaşlı gruptaki hastaların %41.3’ü, genç gruptaki hastaların %58.7’si tüm endikasyonları doğru olarak hatırladılar (p=0.001). Yaşlı gruptaki hastaların %34’ü, genç gruptaki hastaların %66’sı kullandıkları ilaçların dozlarının hepsini doğru olarak hatırladılar (p=0.000). Yaşlı gruptaki hastaların %29.1’i, genç gruptaki hastaların %70.9’u kullandıkları ilaçların özel isimlerinin tamamını doğru olarak hatırladılar (p=0.000).
Sonuç: Yaşlılık ve çoklu ilaç kullanımı ilaçların isimlerini ve dozlarını hatırlamada negatif bir etkiye sahip olduğu görünmektedir.

Objective: This study is designed to analyse the ability of patients admitted to ED to recall drugs they were using for chronic diseases, and any effects of multiple drug use and age on recall.
Materials and Methods: The study was conducted in the University-based ED. A total of 150 patients with chronic diseases were enrolled in the study. The relationship between recalling the drugs and age groups was analyzed by X2 test.
Results: Responses to the question for which indications the patients were prescribed the drugs, indicated that 41.3% patients in the elderly group remembered all of the indications of the drugs accurately, while the corresponding rate was 58.7% of young individuals (p=0.001). 34% patients in the elderly group and 66% of young individuals remembered all of the drug doses they used accurately (p=0.000). 29.1% patients in the elderly group, vs. 70.9% of young individuals were able to remember the trade names of the drugs they used (p=0.000).
Conclusion: Senility and usage of multiple drugs appear to have a negative effect on recall of drug names and dosages.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği’nde “Üst Gastrointestinal Kanaması’’ tanısı alan hastaların özelliklerini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği’nde Ocak-Aralık 2007 tarihleri arasında “Üst Gastrointestinal Kanaması’’ tanısı alan hastalar alınmıştır. Hastalar, cinsiyet, yaş, geliş şikayetleri, laboratuar değerleri, kan grubları, verilen kan miktarı, hastanede kalış süreleri ile mortalite açısından değerlendirilmiştir.
Bulgular: Üst Gastrointestinal Kanaması nedeniyle 342 hasta takip edilmiştir. Hastaların 144’ü (%42.1) melena, 42’si (%12.3) hematemez ve 156’sı (%45.6) hematemezle birlikte melana şikayetiyle Acil Tıp Kliniği’ne başvurmuştur. Hastaların 252’si (%73.6) erkek, 90’ı (%26.4) kadındır. Hastalar arasında cinsiyet yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark vardır (p<0.05). Hastaların kan grupları arasında da (152’si (%44) ARh+, 126’sı (%36.8) ORh+ ve 64’ü ise diğer kan gruplarındandı) istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05). Hastaların 210’unun (%61.4) ilaç (nonsteroid antiiflamatuar, kumadin) kullandığı öğrenilmiştir. Hastaların, 30’unda (%8.7) özefagus varis kanaması, 24’ünde (%7) kronik böbrek yetmezliği ve 36’sında (%10.5) kanser öyküsü olduğu öğrenilmiştir. Hastaların 114’ü (%33.3) daha öncede üst Üst Gastrointestinal Kanaması geçirmiştir. Hastaların ortalama başvuru hemoglobinleri 7.2g/dl ve hemotokritleri %21.8 olup ortalama 3.2 ünite (toplam 1098) eritrosit süspansiyonu verilmiştir. Ortalama 4.5 gün hastanede yatan hastaların 13’ü (%3.8) eksitus olmuştur.
Sonuç: Üst Gastointestinal Kanaması, Acil Tıp Klinikleri’ne en çok başvuru ve mortaliteyle seyreden nedenleri arasındadır. Acil servislerde erken tanı, destek ve kan transfüzyonu tedavisi ile, ileri bakım mortaliteyi önlemedeki önemli basamakları oluşturmaktadır.

Objective: To evaluate patients with upper gastrointestinal bleeding diagnosis who were referred to our emergency department.
Materials and Methods: We evaluated patints referred to our emergency department with upper gastrointestinal bleeding between January 2007 to December 2007. Patients were scored by their gender, age, complaints, laboratuary findings, blood types, amount of blood transfusion, hospitalization duration and mortality.
Results: 342 patients with upper gastrointestinal bleeding diagnosis were observed. 252 of 342 patients were male (73.6%), 90 were female (36.4%) (p<0.05). 152 patients had ARh(+) blood type (44%), 126 0Rh (+) blood type (36.8%), 64 other blood types (p<0.005). 210 342 patients used drugs (nonsteridal antiinflammatory, coumadin) before. 30 patient had esophageal varices bleeding (8.7%), 24 patients had chronic renal failure, 36 patient had cancer background. The application complaint of 144 (42.1%) patient was melena, 42 (12.3%) hematemesis, 156 (45.6%) both melena and hematemesis. Patients’ mean hemoglobin level was 7.2 gr/dl, hematocrit was 21.8%. the mean number of erythrocyte suspension transfused was 3.2 units.14 of 342 patient had upper gastrointestinal bleeding previously. The mean hospitalization period was 4.5 days. 13 of patients died (3.5%).
Conclusion: Upper gastrointestinal bleeding is the most important early diagnosis, treatment and blood transfusion condition in Emergency Department.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Özofagus korozif yanıklarında erken dönem striktürün engellenmesinde N-asetil kullanımının etkinliğini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Özofagusun yakıcı maddeler nedeniyle gelişen darlıkları, sıvı veya katı nitelikteki yakıcı maddelerin ağız yoluyla alınması sonucu ortaya çıkmaktadır.
Bulgular: Konvansitonel+N-Asetil sistein kullanılan grupta 1 hastada, konvansiyonel tedavi uygulanan grupta 7 hastada darlık gelişti.
Sonuç: Tek başına konvansiyonel tedavi ve konvansiyonel tedavi + N-asetil sisteinin birlikte kullanım etkinliğini değerlendirmek için randomize prospektif bir çalışma yapıldı. Evre 2b ve evre 3 yanıklı 50 hasta incelendi. Yoğun n-asetil sistein tedavisi ileri evre korozif özofajiti bulunan hastalarda striktür gelişim sıklığını azaltabilir. Daha fazla sayıda hasta içeren gruplar veya deneysel çalışmalarla bulgularımızın destekleneceğini umuyoruz.

Objective: Esophageal stricture early corrosive burns to investigate the effectiveness in preventing the use of N-acetyl-cysteine.
Strictures of the esophagus due to caustic substances occur with the ingestion of solid or liquid corrosive materials.
Materials and Methods: A prospective randomized study was performed to evaluate the effectiveness of conventional therapy alone and conventional therapy + N-acetyl cysteine. Fifty patients with grade 2b and grade 3 burnt were analyzed. Intensive n-acetyl cysteine therapy can reduce the incidence of stricture development in patients with advanced grade corrosive esophagitis.
Results: N-acetyl cysteine group+ Konvansitonel used in 1 patient, stenosis developed in 7 patients in the group with conventional treatment.
Conclusion: We believe that our findings will be better supported with the groups including larger number of patients or with the experimental studies.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Yirmi beşinci Universiade kış oyunları 27 Ocak- 6 Şubat 2011 tarihleri arasında Erzurum-Türkiye’de kış oyunları tarihinin en yüksek katılımı ile gerçekleşti. Oyunların analizi bu tarz organizasyonlara yönelik sağlık hizmetlerine ışık tutacak tarzda bir analiz amaçlandı.
Gereç ve Yöntemler: Hastalar için tutulan kayıtlar retrospektif olarak incelendi. İstatistik çalışmaları spss 17.0 kullanılarak yapıldı.
Bulgular: Oyunlar boyunca müsabaka ve antrenmanlarda 1000’e yakın vakaya olay yerinde sağlık hizmeti verildi. Ayrıca 131 vakanın ambulansla hastaneye nakli sağlandı. Oyunlar köyü sağlık merkezinde 144’ü travma 922 kişiye sağlık hizmeti verildi. Medikal başvuruların 498 tanesine akut solunum yolu enfeksiyonu tanısı kondu. Otuz vaka ambulansla sevk edildi. Hastaneye 55 tanesi travma 355 vaka başvurdu. Medikal başvuruların 205 tanesi akut solunum yolu enfeksiyonu ile ilgili vakalardı. Hastane başvurularında 1 ex duhul, 3 yoğun bakım yatışı 17 servise yatış yapıldı.
Sonuç: Oyunlar boyunca 85’i hekim 15’i dağcılık kurtarma ekibi olmak üzere sağlık hizmetleri 320 kişilik bir ekip ile sağlandı. Tüm vakalarda en sık karşılaşılan teşhis akut solunum yolu enfeksiyonu, İkinci en sık tanı ise travma olmuştur. Sağlık organizasyonu planlandığı gibi sorunsuz ve başarı ile tamamlanmıştır.

Objective: The twenty-fifth Universiade Winter games were held between the 27th January and 6th February 2011 in Erzurum-Turkey, with the highest participation in the Wnter games’ history. In analysing the games, the aim is to produce an analysis which will assist in lighting the way for health services oriented towards this kind of organization.
Materials and Methods: The records kept for the patients have been examined retrospectively. The statistics studies have been carried out by using spss 17.0.
Results: On-the-spot health service has been given to approximately 1000 cases in competitions and exercises during the games. Also, 131 cases have been sent to hospital by ambulance. Health service has been given to 922 persons, 144 of whom were trauma, in the games village health center. Diagnoses of acute respiratory tract infections have been established in 498 cases of medical treatments. Thirty cases were transported by ambulance. 355 cases, 55 of whom were trauma, applied to the hospital. 2005 cases of medical treatments were cases related to acute respiratory tract infections. In the hospital treatments, 1 ex entry, 3 intensive care hospitalizations, and 17 service hospitalizations have been achieved.
Conclusion: During the games, health services were provided by a team of 320 personnel, including 85 doctors and 15 mountaineering rescue crew. In all cases, the most encountered diagnosis is acute respiratory tract infection, the second is trauma. The health organization has carried out the duties without any problems and with success, as planned.

Abstract | Full Text PDF

İlk olarak amid grubu bir lokal anestezik olan bupivakain toksisitesi lipit emülsiyonları ile tedavi edilebilmiştir. Bu konuda yapılan hayvan çalışmaları “Yağda Çökme” teorisini desteklemiştir. Bu yolla, lipit emülsiyonları, dolaşımdaki yağda çözünebilme özelliğine sahip toksik maddeleri hapsederek, emülsiyon içerisinde çökmüş hale getirebilmektedir. Kalsiyum kanal blokörü, beta adrenerjik reseptör blokörü, selektif serotonin reuptake inhibitörü ve antipsikotik bazı ilaçların aşırı dozları ve organofosfat zehirlenmesinde lipit emülsiyonlarının yüz güldürücü olası sonuçları Acil Tıp’ta yerini almaktadır. İnsanlarda etik nedenlerden dolayı, deneysel, kontrollü çalışmalar yapılamıyor olsa da lipit emülsiyonlarının kullanımının, hayvan modellerindeki çalışmalarda ve literatüre geçen olgularda ciddi bir yan etki bildirilmeksizin olumlu sonuçları mevcuttur. Sonuç olarak acil servise lipofilik ajan zehirlenmesi ile getirilen ve özellikle standart yeniden canlandırma yöntemlerine cevap vermeyen hastalarda lipit emülsiyonlarının kullanımı umut vermektedir.

Current Aspects in Lipophilic Drug Toxicity Initially, the toxicity findings of bupivacain, which is used as a local anesthesic of the amide group, could be treated by lipid emulsions. The animal studies in this issue supported the “Lipid Sink” theory. By this method, lipid emulsions act by sinking the liphofilic toxic substances by locking on these in the emulsion as a deposit. Lipid emulsions are used in the overdose of calcium channel blockers, beta adrenergic receptor blockers, selective serotonin re-uptake inhibitors, some antipsychotic drugs and organophosphate poisoning, with satisfactory recovery of patients in Emergency Medicine. Experimental, controlled human studies could not be performed due to ethic issues, but the usage of lipid emulsions were the main treatment of resuscitation without any severe side effects in the animal studies and the cases published in the literature. Consequently, the lipid emulsions are the current agents in lipophilic drug toxicity, even in unresponsive patients managed with traditional cardiopulmonary resuscitation modalities in Emergency Department.

Abstract | Full Text PDF

Atropa Belladona Doğu Anadolu bölgesinde deli ban otu olarak adlandırılan zehirli bir bitkidir. Ajitasyon, ataksi, deliryum, halüsinasyonlar, koreatetoik hareketler, uyuklama, konvülziyonlar ve koma merkezi sinir sistemine ait belirtilerdir. Bitki zehirlenmelerinde psikiyatrik semptomları belirgin olan bazı vakalar acil servis yerine ilk olarak psikiyatri kliniklerine başvurabilir. Psikotik semptomları nedeniyle psikiyatri polikliniğine başvuran çocuklarda özellikle yaz mevsiminde ayırıcı tanıda zehirlenmeye neden olabilecek bitkiler sorgulanmalıdır. Bu vaka Atropa belladonna zehirlenmesine ait yakınmaların akut psikotik bozukluklarla karışabileceği ve ayırıcı tanıda düşünülmesi gerektiğinin vurgulanması için sunulmuştur.

Atropa Belladona is a poisonous plant called deadly nightshade. Agitation, ataxia, delirium, hallucinations, choreoathetotic movements, drowsiness, convulsions, or coma are symptoms of the central nervous system related to intoxication with Atropa Belladonna. In plant intoxication, some cases psychiatric symptoms are more prevalent so that they are admitted to psychiatry first rather than the emergengy department. In children who are admitted to psychiatry clinics with acute psychotic symptoms, especially in the summer, must be investigated for potential plant related poisoning. We report a 8-year-old boy with deadly nightshade poisoning to emphasize the importance of investigations for plant related intoxication symptoms in the differential diagnosis of psychiatric disorders.

Abstract | Full Text PDF

Künt travma sonrası diafragmanın rüptürü çocuklarda nadir görülen ancak hayatı tehdit eden komplikasyonlara yol açabilen önemli bir sorundur. Tanıda gecikme, artmış mortalite ve morbidite ile ilişkilidir. Bu makalede, on aylık kız hastada minör bir travma sonrası oluşmuş, bir ay sonra bulgu veren izole bir travmatik diyafragma rüptürü ve gastrik herniasyon olgusu sunulmuştur. Preoperatif dönemde izole diyafragma rüptürlerinin tanısını koymak oldukça güçtür. Künt veya penetran travma sonrası gelişen diafragma rüptürlerinde tanı koyabilmek için bu olasılık akla gelmelidir.

Rupture of the diaphragm after blunt trauma is uncommon in children but it is usually associated with life-threatening complications. A delay in diagnosis may result in an increased mortality and morbidity. A case of a ten month old girl with diaphragmatic rupture and gastric herniation presenting one month after a minor blunt trauma is reported in this article Diagnosis of isolated diaphragmatic rupture is difficult during the preoperative period. Following blunt or penetrating traumas, this possibility should be considered in order to diagnose diaphragmatic ruptures.

Abstract | Full Text PDF

Otuzbeş yaşında erkek hasta baş ağrısı ve dengesizlik şikayetleri ile acil servise başvurdu. Sağ foramen Monro komşuluğunda 3. ventrikül rostrumu yakınında hiperdens bir lezyon saptandı. Hasta acil MR görüntüleme ile değerlendirildi. MR görüntüleme bulguları kolloid kist ile uyumlu idi. Buna ilaveten sağ anterior serebral arter (ACA) sulama alanında ödem ve giral kalınlaşma ile birlikte akut iskemi mevcuttu. Daha sonra hasta yoğun bakım ünitesine takip ve ileri değerlendirme amaçlı yatırıldı. Semptomatik tedavi ile hastanın şikayetlerinde hızlı bir düzelme gözlendi. Takip eden bu bulgular ile konvansiyonel anjiografi ve ameliyat gibi daha ileri invaziv girişimlere ihtiyaç kalmadı. Bir gün sonra çekilen kontrol BT’de kist gerçekten gerilemişti ve dansitesinde azalma gözlendi. Takip periyodunda hemoroji, intrakranial herniasyon veya hidrosefalinin hiçbir belirtisi gözlenmedi. İlk başta distandü olan kist spontan rüptür ile tamamen rezolüsyona uğradı ve görüntülenemez duruma geldi. Bir yıl sonraki kontrol MR görüntülemede ACA sulama alanını ilgilendiren akut iskemi bölgesinde kronik ansefalomalazik değişikliklerin geliştiği ve artık herhangi bir kistin oluşmadığı gözlendi. Kranial MR anjiografide ise sağ ACA oklude olduğu gözlendi. Bilgimize göre bu vaka; vasküler kompresyon ile akut infarkta neden olan ve spontan rezolüsyon ile kaybolan ilk kolloid kist vakasıdır.

A 35-year-old man presented with new onset headache and dizziness in our emergency service. An hyperdense lesion was determined near the third ventricle rostrum in the vicinity to the right of the Foramen of Monroe. The patient was immediately evaluated with MRI. MRI findings were consistent with a colloid cyst. In addition, there was acute ischemia throughout the right anterior cerebral watershed area which was represented by edema and gyral thickening. The, patient was taken to the intensive care unit for follow up and for planning advanced evaluation. With symptomatic treatment, rapid improvement of the complaints was seen. Due to these follow up findings, invasive procedures such as conventional angiography or operation was not applied. The cyst regressed and showed decreased density on the control CT scans taken the following day. Throughout the follow up periods, no signs of hydrocephalus, intracranial herniation or hemorrhage were determined. The first distended cyst disappeared with complete resolution by spontaneous rupture. In the first year control MRI, encephalomalacia had developed throughout the previous watershed area. A cystic lesion was no longer visible. Also, cranial MR angiography examination demonstrated occlusion of the right ACA. To the best of our knowledge, this is the first case of a spontaneously ruptured colloid cyst that caused vascular compression which resulted in acute infarction of the ACA territory.

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF