Hipoglisemi ve acil serviste yönetimi
Özgür Karcıoğlu, Pınar ÜnverirDokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Tıp Anabilim DalıHypoglycemia is the most common endocrinologic emergency encountered in the acute care facilities. The presence of the Whipple triad aids in the establishment of the diagnosis of hypoglycemia. This triad encompasses the documentation of low blood sugar, presence of symptoms, and reversal of these symptoms once the blood sugar level is corrected. Symptoms of hypoglycemia may be categorized as adrenergic and neuroglycopenic. The mortality rate of hypoglycemia is 11-27%. Generally, there is no specific finding in the physical examination.
The most common causes of hypoglycemia in emergency department, were diabetic medical therapy; ethanol use; and sepsis. Most hypoglycemic patients have diabetes mellitus in the history. Hypoglycemia should be ruled out in any patient with altered mental status or focal neurologic signs. Hypoglycemia is found in approximately 7 percent of all patients with altered mental status or loss of consciousness referred to the emergency department.
If severe symptoms are noted in the emergency department, initial management consists of the bolus administration of dextrose solutions in adults. This can be followed by the maintenance infusion at a rate to keep the serum glucose above 100 mg/dl.
Coma, cardiac dysrhythmias and death may ensue if treatment is delayed. Untreated hypoglycemia can result in permanent neurologic deficit. Thus, clinical findings and management of hypoglycemia must be mastered by the emergency practitioners. The prognosis of hypoglycemia is excellent if detected and treated early.
Hipoglisemi ve acil serviste yönetimi
Özgür Karcıoğlu, Pınar ÜnverirDokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Tıp Anabilim DalıHipoglisemi en sık görülen endokrin acillerdendir. Hipoglisemi genellikle, serum glukoz düzeyinin 50 mg/dl nin altında olması, tanıyı düşündüren semptomların olması, ve glukoz tedavisi ile semptomların düzelmesi şeklinde tanımlanan bir durumdur (Whipple triadı). Değişken mental durum veya fokal nörolojik belirtileri olan her hastada, ayırıcı tanıda hipoglisemi düşünülmelidir. Hipogliseminin semptomları nörojenik (adrenerjik) ve nöroglikopenik olarak sınıflandırılabilir. Hipogliseminin mortalitesi % 11-27'dir. Genellikle fizik muayenede spesifik bulgular yoktur. Acil servislerde hipogliseminin batı literatüründe en sık sebepleri, diabetik medikal tedavi (%54), alkol alımı (%48), ve sepsistir (%12). Hipoglisemik hastalarda öyküde genellikle diabetes mellitus vardır.
Acil servislerde, hipogliseminin erken tanınıp tedavi edilmesi gerekmektedir. Hipoglisemi değişken mental durumun potansiyel sebeplerinden olduğundan, hızlıca yatak başı glukoz ölçülmeli ve ardından replasman tedavisine başlanmalıdır. Başlangıç tedavisinde, hastaya 1 gr/kg % 50 Dekstroz verilmelidir. Ardından % 10 Dekstroz ile serum glukoz düzeyi 100 mg/dl'nin üstünde tutulacak şekilde idame tedavisi yapılmalıdır. Tedavide geç kalındığında koma, kardiyak disritmiler ve ölüm görülebilir. Uzamış ve tedavi edilmemiş hipoglisemide kalıcı nörolojik defisit riski vardır. Bu yüzden acil tıp hekimlerinin hipogliseminin klinik bulgularını ve tedavisini çok iyi bilmeleri gerekir. Hipoglisemide prognoz; eğer erken tanınıp tedavi edilirse mükemmeldir.
Corresponding Author: Özgür Karcıoğlu
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Similar articles Google Scholar |