Can biomarkers help us to understand the pathogenesis of coronary slow flow? Endocan and omentin-I in slow coronary flow phenomenon
Serhat Sığırcı1, Remzi Sarıkaya2, Kudret Keskin1, Süleyman Sezai Yıldız1, Saadet Pilten Güzel3, Gökhan Çetinkal1, İmran Önur2, Kadriye Orta Kılıçkesmez11Department of Cardiology, Sisli Hamidiye Etfal Training and Research Hospital2Department of Cardiology, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul University
3Department of Biochemistery, Bagcilar Training and Research Hospital
Objective: The pathophysiology of the slow coronary flow (SCF) phenomenon is still unclear. The two most frequently cited mechanisms of SCF are endothelial dysfunction and subclinical diffuse atherosclerosis. The aim of this study was to investigate the relation of SCF to serum endocan levels which is associated with endothelial dysfunction and to serum omentin-I levels which is associated with atherosclerosis.
Methods: A total of 42 patients with SCF and 43 controls with normal coronary flow based on a coronary angiogram were enrolled. Serum endocan and omentin-I levels were measured and the presence of SCF was determined according to Thrombolysis in Myocardial Infarction frame count (TFC) calculations.
Results: The omentin-I level was significantly lower and the endocan level was significantly higher in patients with SCF than in the controls. Receiver operating characteristic curve analysis revealed that the sensitivity and specificity of endocan for SCF was 66% and 70%, respectively (area under the curve [AUC]: 0.760, 95% confidence interval [CI]: 0.65–0.86; p<0.001), and the comparable values for omentin were 66% and 61% (AUC: 0.630, 95% CI: 0.51–0.75; p=0.049). Multivariate logistic regression analysis revealed that a high endocan level (odds ratio [OR]: 6.8, 95% CI: 1.849–2.439, cutoff: 2.45 ng/mL; p=0.003) and a low omentin-I level (OR: 3.6, 95% CI: 1.057–12.893, cutoff: 4.63 ng/mL; p=0.041) were independently associated with the presence of SCF. In patients with SCF, the endocan level was positively correlated with the mean TFC, while the omentin-I level was negatively correlated (r=0.44; p<0.001 and r=-0.22; p=0.049, respectively).
Conclusion: These results revealed that endocan and omentin-I might be useful biomarkers for predicting the presence and severity of SCF.
Biyobelirteçler koroner yavaş akım patogenezini anlamamıza yardımcı olabilir mi? Koroner yavaş akım fenomeninde endokan ve omentin-I
Serhat Sığırcı1, Remzi Sarıkaya2, Kudret Keskin1, Süleyman Sezai Yıldız1, Saadet Pilten Güzel3, Gökhan Çetinkal1, İmran Önur2, Kadriye Orta Kılıçkesmez11Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği2İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
3Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Biyokimya Kliniği
Amaç: Koroner yavaş akım fenomeninin (KYAF) patofizyolojisi net değildir. Yapılan çalışmalarda, üzerinde en çok durulan iki mekanizma endotel fonksiyon bozukluğu ve subklinik diffüz ateroskleroz olmuştur. Çalışmamızda endotel fonksiyon bozukluğu ile ilişkilendirilen serum endokan seviyeleri ve ateroskleroz ile ilişkilendirilen serum omentin-I seviyeleri ile KYAF arasındaki ilişkiyi araştırdık.
Yöntemler: Koroner anjiyogramlarına göre tanı alan 42 KYAF hastası ve normal koroner artere sahip 43 kontrol hastası çalışmaya dahil edildi. Hastalardan alınan serumlardan endokan ve omentin-I seviyeleri ölçüldü. KYAF varlığı ‘Thrombolysis in Myocardial Infarction’ (TIMI) kare sayısı (TFC) metodu ile hesaplandı.
Bulgular: Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, KYAF grubunda serum omentin-I seviyeleri anlamlı şekilde düşük ve endokan seviyeleri anlamlı olarak yüksek izlendi. ROC eğrisi analizde, endokanın KYAF hastalığına duyarlılığı %66, özgüllüğü %70 (eğri altında kalan alan - AUC: 0.760, %95 GA: 0.65–0.86; p<0.001) iken, omentin-I için bu değerler sırasıyla %66 ve %61 (AUC: 0.630, %95 GA: 0.51–0.75 p=0.049) saptandı. Çok değişkenli regresyon analizinde düşük serum omentin-I seviyeleri (Odds oranı - OO: 3.6, %95 GA: 1.057–12.893, p=0.041, sınır değeri: 4.63 ng/mL) ve yüksek serum endokan seviyeleri (OO: 6.8, %95 GA: 1.849–2.439, p=0.003, sınır değeri: 2.45 ng/mL), KYAF varlığı ile bağımsız olarak ilişkili bulundu. Ortalama TFC’nin endokan seviyesi ile pozitif, omentin-I seviyesi ile negatif bağıntısı olduğu saptandı (sırasıyla, r=0.44, p<0.001 ve r=-0.22, p=0.049).
Sonuç: Bu sonuçlar omentin-I ve endokanın KYAF varlığını ve şiddetini öngördürebilecek biyobelirteçler olduğunu göstermiştir.
Corresponding Author: Serhat Sığırcı, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles PubMed Google Scholar |